Sommarferie!

No var det då sommarferie, endeleg! Men kva skal ein finne på? Ein finn vel på noko.
Men eg var på opplæring på fredag på sjukehuset der eg skal ha sommarjobb på kjøkkenet, og eg er ganske så sikker på at eg kjem til og gå meg vill når eg skal begynne å jobbe der. Har 3 veke ferie no før eg begynner og skal då jobbe i 5 veker, til og med søndagen før vi begynner på skulen. Blir vel tungt å stå opp så tidleg på morgonkvisten i dei 5 vekene, men får håpe sykklinga til sjukehuset tidleg på morgonen får vekt meg litt. Og eg blir vel ein del aleine heime også, sidan mamma sikker skal på hytta, men men.

Men kva skal eg no finne på i desse 3 vekene mens eg har ferie skal tru? Skal no vist kanskje til Drammen for nokre dagar, men kva skal eg gjere når eg er hos pappa? Skal sikkert på hytta, blææh! Men men, får vel prøve å bade og herje på no når eg har ferie.

Gledar meg også til vi får vite kvar ein har komt inn på vg2 til høsten. Sjølv om eg er sikra å komme inn på Helseservice der eg har søkt sidan det berre var 13 søkarar på 15 plassar. Men lærarane vi får på Helseservice til neste år, huff! Men får vel berre ta det med ei klype salt og prøve og sjå positivt på det.

Sommer?

I helga var eg med pappa på hytta. Pleier eigentleg å vegre med for å reise på hytta, for når vi er der, er det somregel berre jobbing, jobbing og atter jobbing. Men denna helga skulle vist han jobbe med noko på brygga ilag med ein anna fyr som også har hytte der, så dermed var eg ganske så aleine oppe på hytta. Så det endte med at eg høyrde på musikk og las bok så å seie heile helga. Las ferdig 'Jordmoren' ein bokserie der det kjem ut ei bok i månaden. Og då eg var ferdig med den på fredagen, begynte eg på 'Ett glass melk, takk!', og den har eg nesten lest ut no, har berre litt igjen. Men uansett, no trur eg sommaren har komt så å sei for fult. I vert fall der vi har hytte, der var det varmt og blå himmel i dag, noko som endte med at eg vart solbrent etter å ha såtte i rundt ein og ein halv time ute i sola og lese bok + litt på lørdagen. På lørdag var det også ganske varmt, i vert fall om vi satt på den eine sida til hytta der det ikkje bles noko særleg, men det var litt skya, men elles opplett og sol. Fantastisk vær! Kom på i dag - nokså seint ja - ateg kanskje skulle tatt med badekle og tatt meg eit forfriskande bad i sjøen, men det var no ikkje noko av uansett. I dag lagde eg også vaffle før vi reiste heim igjen.Men eg har faktisk ikkje savna dataen (heldigvis). For eg er alt for mykje på datan uansett. Og på hytta ekje det internett, så slik er det med den saken. Om eg ikkje sett meg ut og logga meg på naboen sitt nett om han er der då, men når det er sol ser eg knapt nok det som er på skjermen, og om kvelden kjem myggen, så kva er vitsen med det då? Då trur eg nok at det er betre å ta med eit par gode bøker og heller lese på dei.

Why?

Akuratt no sitt eg å drikke kakao mens eg høyre på The Voice på tv.
Men det er noko eg har tenkt på i heile dag, og det er rett og slett oppførselen til ein person. Føler personen av og til - som no, oppfører seg som om at det er veldig synd på han. Men kva ville du eigentleg at eg skulle ha gjort då? Latt oss begge levd på ein løgn? Sløst med begge partes liv? Why are you doing this to me? Do you realy don't think I care? Vel, då skal du faktisk få vite ein ting, og det er at eg bryr meg faktisk. Eg ville aldri skade deg på noko vis, verken fysisk eller psykisk. Men korleis trur du EG følte meg, då du laug til vennane dine, om slik som kvar eg eigentleg budde? Og du kallar dei bestevenner? Eller rettare sagt; og dei kallar DEG ein bestevenn? Hadde nokon gjort noko slikt til meg, hadde eg blitt djupt såra, og følt at dei ikkje stolte på meg. Og bestevennar både bør og skal stole på kvarande synest eg, og ikkje bli løge til midt i tryne. Veit dei det no? Kven eg eigentleg var? At eg ikkje gjekk på den skulen du sa eg gjekk på, at eg ikkje budde i den byen du sa eg budde i? Unskyld meg, men eg trur faktisk neppe du har sagt sannheten til dei no heller.
Men i tillegg virkar det som om du legg skylda på meg for at du vistnok har blitt sjuk no? Why? Korleis trur du eigentleg eg følte meg då du sa det til meg på den måten? Eg følte meg rett og slett råtten tvers igjen. Kva hadde eg gjort? Men i ein slik situasjon skal eg ikkje berre tenke på deg, men også på meg, og mine følelsar. Det er noko du faktisk bør hugse på! Og på den måten, gjorde eg ein teneste til oss begge. For korleis hadde du likt å vert ilag med ein person som ikkje ein gong likar deg lenger? Ein som begynn å trekke seg vekk? Du hadde blitt såra hadde du. Akuratt slik du er no, men det går over. 
Men synst ikkje du berre kan snu ryggen til meg, virke sur og gretten, og få ting til å virke som om at alt er min feil! Synest du verkeleg det er rettferdig? Tenk om det hadde vert stikk motsatt no, slik at eg hadde gjort det du gjorde mot meg, mot deg. Har du nokon gong hørt ordtaket: "Gjør mot andre, som du vil andre skal gjøre mot deg" eller "Gjør ikke mot din neste noe du ville mislike dersom det ble gjort mot deg"? 
Og ein ting til, eller dette er kanskje eit råd (?)
"Virkelige vansker kan overkommes,
det er bare de problemene vi innbiller oss 
som er uovervinnelige"

Unskyld for alt.